Hieronder vindt U een overzicht van hen die ons na 2020 hebben verlaten. Bij veel mensen is een kort in memoriam ten tijde van hun overlijden opgenomen. Onder de jaar tabjes vindt u een overzicht van diegenen die in dat jaar zijn overleden. Als er een In herinnering is opgenomen kunt u daar rechtstreeks naar toe springen door op de bijbehorende IM (In Memoriam) indicatie te klikken.
2025
26 okt 2025Hendrik Blankestijn IM
19 okt 2025Annie Geurtsen-van Rootselaar IM
12 okt 2025Jacoba Johanna Veldhuizen-Sok IM
31 aug 2025Hendrika van de Kuilen IM
9 aug 2025Adriana de Vette-Zuidgeest IM
26 jul 2025Afke van den Hoeven-van der Wal IM
16 mei 2025Arendina Janny de Bruijn-van Hulsteijn IM
7 mei 2025Herman van den Berg IM
7 apr 2025Jan Hendrik Westerman IM
12 mrt 2025Helga Gisholt IM
17 feb 2025Willem Schuijt IM
27 jan 2025Willy Jannie Vonno-Visser
23 jan 2025Gerrit van Meerveld IM
17 jan 2025Evert Jan Bruinekool IM
In gedachtenis: Hendrika van de Kuilen – 16 november 1939 – 31 augustus 2025
Kuilen Hennie van de  
Op zondag 31 augustus overleed Hennie van de Kuilen, 85 jaar oud. Ze was de woensdag ervoor naar het hospice van Amersfoort verhuisd. Daar heeft ze goede zorg gehad in haar laatste dagen.

Hennie is geboren en getogen in Hoevelaken. Als kind was ze een lief en goedlachs meisje – en dat is ze feitelijk haar hele leven gebleven. Door haar kalmte bracht ze soms rust in het leven van anderen.
Haar opgewekte natuur heeft haar veel gebracht. Mensen om haar heen vonden het fijn haar te bezoeken of iets voor haar te doen. Dat had ze ook nodig, zeker sinds ze in 2017 een flinke jas uit had gedaan. Ze had een paar dagen lang in huis op de grond gelegen, niet in staat overeind te komen. Gelukkig is ze toen dankzij een buurvrouw gevonden.
Hennie trouwde in 1981 met Kees met wie ze drie kinderen kreeg. Helaas liep het huwelijk spaak. Ook haar contact met de kinderen werd moeilijker.
 
Hennie vroeg ze weinig aandacht voor zichzelf. Hier zat regelmatig de gedachte achter dat ze zichzelf de aandacht van anderen niet waard vond. Daar dachten anderen anders over. In de Eshof is ze jarenlang zeer gewaardeerd als lid van de Welkomstdienst. Ook heeft ze korte tijd in de diaconie gezeten. Ze was een harde werker. Jarenlang voorzag ze in haar onderhoud door bij anderen schoon te maken.
Ze kwam naar de kerkdiensten zolang ze dat kon. Toen dat niet meer ging, brachten programma’s als ‘Nederland zingt’ haar de kerkelijke muziek waar ze van hield.
Bij haar afscheid op 6 september in de Eshof klonken liederen die ze graag beluisterde. Na het afscheid is Hennie door de naaste familieleden naar het crematorium in Amersfoort gebracht.
Aan ieder die haar mist wensen we van harte goede en warme herinneringen toe.