Op 26 juli overleed Afke van den Hoeven, 73 jaar oud.
De laatste jaren was ze aan het kwakkelen met haar gezondheid. In juli tijdens de vakantie met haar man op Texel kreeg ze een slagboom op haar hoofd. Sindsdien is ze niet meer de oude geweest. Haar lichaam was op; als de slagboom er niet was geweest, was er een andere oorzaak geweest. Ze overleed op de IC, de plek die haar vertrouwd was, een plaats waar ze zich goed voelde.

Afke was getrouwd en samen met haar man kreeg ze twee kinderen en twee kleinkinderen.
Jarenlang is Afke actief geweest in het jeugdwerk in de Eshof. Ze was ook jaren medeorganisator van de Hoevelakense kerstsamenzang. Ze kwam niet vaak in de kerkdiensten, maar bleef betrokken. Ze was hartelijk en de steun en toeverlaat van velen. Had een luisterend oor, nam je serieus en velde geen oordeel. Ze verdiepte zich in mensen. Ze was zorgzaam en positief, kon goed met tegenslagen omgaan en genoot van kleine dingen. Ze was optimistisch en eigenwijs. Zingen was een geliefde hobby. Liefde was de belangrijkste waarde in haar leven.
Aan haar kleindochter had ze toevertrouwd: ik heb een mooi leven gehad en het is goed zo. Dat was de ene kant. De andere kant was dat ze nog lang niet van plan was om dood te gaan. ‘Ik ga niet dood hoor,’ waren haar laatste woorden. En zeker was ze van plan het vijftigjarig huwelijksjubileum op 22 augustus samen met haar man te beleven.
Op vrijdag 1 augustus vond het afscheid van Afke plaats in de Eshof. Aansluitend is ze begraven op de Algemene Begraafplaats.
Aan haar man, de kinderen, partners en kleinkinderen wensen we van harte toe dat Afke zal blijven inspireren in alles waarin ze groot is geweest.