Herman van den Berg overleed op 7 mei, 81 jaar oud.
Herman trouwde in 1968  het echtpaar kreeg drie kinderen en acht kleinkinderen.
Herman studeerde civiele techniek en bekleedde verschillende functies als onder andere bestuurder. Met 58 jaar ging hij met pensioen, waarna hij een eigen adviesbureau begon. Oorspronkelijk waren hij en zijn vrouw betrokken bij de Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt in Amersfoort; na de coronatijd sloten ze zich aan bij de Eshof. Ze waren wanneer ze maar konden in de kerkdiensten aanwezig. In korte tijd maakten ze zich vertrouwd met de andersoortige liturgie. Herman miste echter de psalmen, gezongen op de oude zestiende-eeuwse melodieën. Zelf vond hij het moeilijk te praten over wat hij geloofde. De psalmen waren voor hem de vertolkers van zijn gevoel en geloof. Daarin vond hij woorden voor wat er in hem omging. Ze spraken tot zijn hart en ze verwoordden wat er in hem leefde.

Herman was een mens uit één stuk. Betrouwbaar. Eerlijk. Betrokken. Bescheiden. Dankbaar voor het leven. Gek op en trots op zijn kinderen en kleinkinderen. Een kenner van wijn en, zoals bij zijn afscheid werd gegrapt, streng in de leer – waar het wijn betrof.
In 2024 werd bij hem alvleesklierkanker geconstateerd. Van de operatie herstelde hij goed. Dit jaar ging zijn gezondheid echter snel achteruit. Desondanks overheerste ook toen vaak de dankbaarheid: voor kinderen en kleinkinderen, voor buren en familieleden die telkens opnieuw voor hem en en zijn vrouw klaarstonden. De laatste dagen van zijn leven bracht hij door in het hospice van Nijkerk.
Op maandag 12 mei hebben we afscheid van Herman genomen in een dankdienst in de Eshof. Daarna is hij begraven op de Algemene Begraafplaats.
Aan zijn vrouw, de kinderen en kleinkinderen wensen we van harte kracht en liefde toe. Herman laat een leegte achter die door velen wordt gevoeld. Dat de dankbaarheid waarmee hij leefde ons tot inspiratie mag blijven. En dat het vertrouwen dat God hem bewaart door de dood heen, mag troosten.