Wim Schuijt overleed op maandag 17 februari in zorginstelling St Joseph in Achterveld, waar hij sinds een klein jaar woonde. Hij is 86 jaar geworden.
Wim was ruim 56 jaar getrouwd. Ze kregen drie kinderen vier kleinkinderen.

 

Wim kwam uit een gezin van zes kinderen; zelf was hij de vierde in het gezin. Hij groeide op in Zaandam. Dini ontmoette hij in Den Haag, waar hij vanaf 1966 enkele jaren bij Beco heeft gewerkt, een christelijke meubelinkooporganisatie. In 1968 werd in Hoevelaken door Beco een beursgebouw geopend en kwamen ze in Hoevelaken wonen.

 

Hij was een bruggenbouwer en verbinder. Een bijzonder vriendelijke man, beminnelijk, iemand met een open blik, mild, een mens die zo weinig mogelijk oordeelde. Stil zitten deed hij niet graag. Met de kinderen en later de kleinkinderen bouwde en timmerde en kluste hij.

 

Sporten was een grote hobby. Hij hield van surfen, zwemmen en vooral van hardlopen. Ook zingen deed hij graag en veel; jarenlang heeft hij de gelederen van de cantorij versterkt. Met Rudi Coppoolse samen heeft hij jaren geleden een paar keer een zaterdagmiddagconcert in de Joriskerk in Amersfoort verzorgd. Hij kon geen noten lezen, maar zorgde ervoor dat hij desondanks zijn tenorpartij goed kende.

 

Toen er kleinkinderen kwamen werd oppassen zijn derde hobby. Hij was gek op ze.

In de Eshof heeft hij zijn sporen nagelaten. Bijna alle denkbare vrijwilligersfuncties heeft hij wel eens bekleed. Jarenlang heeft hij mede de jaarlijkse Kerstsamenzang georganiseerd: hij vond contact tussen de leden van verschillende kerken en andere dorpsgenoten belangrijk. Ook in de Oecumenische CoördinatieGroep was hij lang actief.

 

Een aantal jaren geleden begon Wim geestelijk achteruit te gaan. Eén voor één liet hij zijn vrijwilligerstaken los. Tenslotte volgde zijn verhuizing naar zorginstelling St Joseph.
Wim vond die verhuizing niet makkelijk. Altijd had hij zelf over zijn leven beslist en nu beslisten ineens anderen erover. Toch klaagde hij niet. Het hardlopen hield hij ook in Achterveld nog een tijd vol. Hij paste zich aan en richtte er zelfs een mannengroep op.

Op dinsdag 25 februari namen we afscheid van Wim in besloten familiekring. Daarna is hij begraven op de Algemene Begraafplaats van Hoevelaken.
Aan zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen wensen we van harte toe dat de herinneringen aan Wim mogen troosten in de leegte die is ontstaan.