In gedachtenis: Cornelia van den Bor-Hendriksen Oostereng – 20 september 1950 – 15 november 2024
Op vrijdagavond 15 november overleed Corrie van den Bor. Ze is 74 jaar geworden.
Corrie was al langere tijd ziek. Ongeveer 16 jaar geleden kreeg zij voor de eerste keer borstkanker. En ruim 5 jaar geleden werd er geconstateerd dat dit helaas was uitgezaaid in haar hele lichaam. Sindsdien heeft ze daar verschillende behandelingen voor gehad en leefde steeds tussen hoop en vrees. Tot haar en ieders verdriet kon ze er niet van genezen.
Corrie was al langere tijd ziek. Ongeveer 16 jaar geleden kreeg zij voor de eerste keer borstkanker. En ruim 5 jaar geleden werd er geconstateerd dat dit helaas was uitgezaaid in haar hele lichaam. Sindsdien heeft ze daar verschillende behandelingen voor gehad en leefde steeds tussen hoop en vrees. Tot haar en ieders verdriet kon ze er niet van genezen.
Corrie was getrouwd met Jan. Samen kregen ze twee dochters. Heel blij waren ze met hun drie kleinkinderen.
In september 2019 overleed Jan. Corrie was een sterke vrouw en ze redde zich goed, ondanks de bijwerkingen die de diverse kuren haar gaven. Vermoeidheid was een van de vervelendste. Haar band met haar kinderen en kleinkinderen hield haar gaande, net als met haar zussen, schoonzussen, vriendinnen en buren. Ze was zachtaardig, vriendelijk en mild; velen voelden zich verbonden met haar. Van zichzelf had ze niet zo’n hoge pet op. Ze was onzeker over zichzelf en was bang dingen fout te doen. Anderen zagen juist in haar een sterke en wijze vrouw; ze kon dat zelf eigenlijk niet geloven.
De laatste dagen van haar leven waren bijzonder. Corrie leek contact te hebben met familieleden die overleden waren. Ze leken haar zelfs uit te nodigen om met hen mee te gaan. Daar verzette ze zich eerst tegen, maar op haar laatste levensdag leek ze te aanvaarden wat er kwam. Ze is rustig overleden.
Op donderdag 21 november hebben we afscheid van Corrie genomen in een dienst in de Eshof. Daarna is ze begraven op de Algemene Begraafplaats in het graf bij haar Jan.
Aan kinderen en kleinkinderen wensen we van harte toe dat ze een weg vinden met het verdriet. Corrie laat een leegte achter. Dat de herinneringen aan wie ze was haar levend mogen houden.