Op donderdag 7 maart overleed Harry van der Klok. Zijn ziekte en overlijden kwamen als een schok. De tijd vanaf het moment waarop hij last van zijn buik kreeg tot aan zijn overlijden besloeg krap twee weken. Harry had net een geslaagde heupoperatie achter de rug en hoopte weer pijnloos te kunnen lopen, toen de klachten in zijn buik zich aandienden.

Harry is geboren in Groningen en kwam voor de liefde naar het midden van Nederland. Ze gingen in Hoevelaken wonen en kregen drie kinderen. Harry was vrachtwagenchauffeur en reed vele jaren op het buitenland. Later ging hij binnenlandse ritten doen. Hij voelde zich thuis in dit werk: hij hield van de vrijheid en eigen ruimte die het hem bood.
Harry was een trouwe kerkganger. In de Eshof is hij jarenlang koster geweest. Hij genoot van orgelmuziek, het liefst met zoveel mogelijk registers open. Hij was vriendelijk, meestal goed gehumeurd en hield van een kwinkslag.
Wat hij lastig vond is praten over wat hij voelde. Maar nadat hij met pensioen was gegaan, begon hij te veranderen. Hij ging meer aandacht schenken aan de mensen om zich heen. Er kwam meer rust in hem nu hij niet meer in het keurslijf zat van een veeleisende baan. Hij maakte plannen voor wat hij met zijn vrije tijd zou gaan doen en wilde onder andere op de buurtbus gaan rijden.
Het is verdrietig dat het daar niet van kwam. En dat Harry niet meer tijd is gegeven om te genieten van zijn pensioen. Natuurlijk vond hij dat zelf ook. Maar hij had een enorme kracht in zich: een nuchterheid waarmee hij het leven nam zoals het kwam. Hij wist te verduren wat hij op zijn bord kreeg. Ook het harde gelag van een vroeg einde.
Op vrijdag 15 maart namen we afscheid van Harry in een dankdienst in de Eshof. Daarna is hij door zijn naaste familie naar natuurbegraafplaats Heidepol bij Schaarsbergen gebracht.
Aan zijn vrouw, de kinderen en kleinkinderen en hun partners wensen we sterkte toe met het gemis en de kracht van de aanvaarding die Harry in zich had.