Marrie overleed onverwacht op maandag 23 oktober. Met haar echtgenoot woonde ze aan het Van Aalstplein. Voor de coronatijd kwamen  zij regelmatig in de Eshof, maar rugklachten maakten dat ze niet goed lang kon zitten. De beeldverbinding via internet was voor haar een uitkomst.

Marrie was een hartelijke en warme vrouw. Ze was ook een enorme doorzetter. Toen ze in de 30 was, kreeg ze een ernstig herseninfarct. Door wilskracht en volhouden leerde ze weer spreken en kreeg ze het gebruik van haar linkerarm terug.

Marrie en haar man trouwden nadat voor beiden aan een eerder huwelijk een einde was gekomen. Marrie had geen kinderen, wat ze verdrietig heeft gevonden – maar ze richtte zich erop te aanvaarden wat ze niet kon veranderen. Ze was kordaat en positief en wilde kijken naar wat ze wel had, niet naar wat ze miste.

Met haar heeft ze goede jaren gehad aan het Van Aalstplein. Ze genoot van tuinieren, het hielp haar in vorm te blijven. Het liefst was ze thuis en was ze gastvrouw voor wie er maar langs kwam. Wat ze ook graag deed was beeldhouwen en boetseren, maar bleef altijd bescheiden over de resultaten.

Voor de beide zoons van twee goede vrienden waren Marrie en Jan als een nabije tante en oom. Met haar zus had ze een vertrouwelijke band, beiden waren elkaars harstvriendin.

Op vrijdag 27 oktober namen we afscheid van Marrie in het uitvaartcentrum van de EABN in Nijkerk. Daarna is ze bijgezet in het graf van haar beide ouders.

Aan haar man en aan ieder die Marrie mist wensen we van harte veel sterkte toe en de kracht om met de goede herinneringen verder te gaan.