Hieronder vindt U een overzicht van hen die ons na 2020 hebben verlaten. Bij veel mensen is een kort in memoriam ten tijde van hun overlijden opgenomen. Onder de jaar tabjes vindt u een overzicht van diegenen die in dat jaar zijn overleden. Als er een In herinnering is opgenomen kunt u daar rechtstreeks naar toe springen door op de bijbehorende IM (In Memoriam) indicatie te klikken.
2025
7 apr 2025Jan Hendrik Westerman IM
12 mrt 2025Helga Gisholt IM
17 feb 2025Willem Schuijt IM
27 jan 2025Willy Jannie Vonno-Visser
23 jan 2025Gerrit van Meerveld IM
17 jan 2025Evert Jan Bruinekool IM
In gedachtenis: Klaas Feenstra – 28 juni 1954 – 16 juni 2023
Uffelen Ria van2023 5

Klaas Feenstra overleed op vrijdag 16 juni. Hij is 68 jaar oud geworden. Klaas was al enige tijd ziek: in 2013 kreeg hij te maken met uitgezaaide prostaatkanker. Toen de diagnose werd gesteld, zei men dat hij op nog twee tot tien jaar mocht hopen. Het werden er gelukkig tien.

Toen Klaas in 2007 opnieuw trouwde, had hij twee kinderen uit een eerder huwelijk. Zijn vrouw had er vier. Samen waren ze de betrokken ouders en grootouders van deze zes, van hun partners en hun kinderen.

Klaas was timmerman van beroep. Daarnaast was hij graag behulpzaam voor anderen. Dat was hij niet alleen als er klussen gedaan moesten worden, maar ook als vrijwilliger tijdens vakantiereizen van De Zonnebloem. Op zo’n reis leerde hij zijn vrouw kennen, die mee was als professionele kracht. Het symbool van hun liefde voor elkaar was vanaf dat moment de zonnebloem.

Klaas en zijn vrouw woonden het grootste deel van hun huwelijksleven aan de Veenlanden. In 2022 kwam er voor hen een huis vrij aan de Lindenhof en zijn ze daar naartoe verhuisd. Ze hadden er lang naar uitgezien. Kees van Duijn, een van de oprichters van de vereniging van de Lindenhof, was een geliefde halfbroer van Klaas. Tot hun spijt heeft Kees de verhuizing niet meer meegemaakt.

In de tien jaren van zijn ziekte beleefdehet echtpaar veel steun aan elkaar. En Klaas veranderde. In de eerste jaren overheerste soms de boosheid en de frustratie. Hij moest van veel afscheid nemen. Eén van de moeilijkste dingen vond hij dat zijn krachten afnamen en hij niet meer het werk kon doen dat hem zo dierbaar was. Langzaam maar zeker verdwenen boosheid en frustratie en maakten plaats voor aanvaarding, mildheid en begrip, en zelfs zijn al grote betrokkenheid op anderen groeide. 

Moeilijk vond hij om zijn vrouw alleen achter te moeten laten. “Zij heeft mij zo ontzettend gelukkig gemaakt,” zei hij. Maar op het laatst waren zijn krachten zo enorm afgenomen, dat hij wel moest loslaten. En ook emotioneel lukte hem dat. “Ik ga naar het licht,” zei hij.

Op vrijdag 23 juni hebben we afscheid van Klaas genomen in het crematorium van Laren. Bij vertrek kregen alle aanwezigen een zonnebloem mee.

We wensen zijn vrouw en ieder die Klaas mist van harte toe dat hij in alles waarin hij groot is geweest, aanwezig zal blijven.