In gedachtenis: Catharina Beijlsmit-Hendriks – 16 oktober 1926 – 27 maart 2023

Catrien zei van zichzelf: ‘ik heb een goed leven gehad, maar ook veel verdriet.’ Haar echtgenoot Jan overleed heel onverwacht na een hartstilstand.
Dochter Vera, tweelingzus van Mark, maakte zelf een einde aan haar leven. Mark heeft een hersenbloeding gehad en de laatste jaren van zijn leven in verpleeghuis De Lichtenberg doorgebracht. Catrien bezocht hem daar iedere zondag en bracht hem dan de zaterdageditie van de Volkskrant. In 2021 zette Mark een wens door die hij al langere tijd koesterde en koos hij voor euthanasie.
Ze maakte bewust de Tweede Wereldoorlog mee, maar ondervond persoonlijk niet erg veel narigheid. Op het laatste stuk na. Ze woonde in Arnhem, waar eind september 1944 de inwoners werden geëvacueerd. Het gezin woonde op twee tijdelijke adressen. In juni 1945 bleek dat het ouderlijk huis zo beschadigd was, dat het onbewoonbaar was geworden. Haar vader bleef positief: ‘we zijn nog samen, we hebben elkaar, het komt allemaal wel goed.’
Na de oorlog wilde Catrien theologie studeren. Dat leek haar, na alle ellende die er was gebeurd, bij uitstek dat wat van belang was. De studie ging echter niet door, haar vader kon financieel alleen haar broers laten studeren. Ze ging parttime werken en daarnaast deed ze de opleiding tot godsdienstdocent. Na die opleiding werkte ze een aantal jaren jeugdleidster en werkte ze in een observatiehuis.
Ze hield van zingen. Op het koor ‘het Nederlandse lied’ ontmoette ze Jan Beijlsmit. Jan was classicus en werkte als bibliograaf. In 1972 kwamen ze naar Hoevelaken. Intussen bleef Catrien in theologie geïnteresseerd. Ze volgde veel cursussen en leerhuizen en hield van kerkgeschiedenis: kennis van de geschiedenis leerde haar verbanden zien en ontwikkelingen begrijpen.
Toen Jan op zeker moment als wetenschappelijk medewerker een aardig salaris verdiende, hebben ze veel reizen gemaakt. De reisverslagen die ze toen schreef bleef ze ook later herlezen; ze waren voor haar als opnieuw op reis gaan.
Op zaterdag 1 april heeft het afscheid van Catrien plaatsgevonden in de Torenzaal van crematorium Rusthof.
Aan allen die deze bijzondere vrouw missen wensen we van harte toe dat goede herinneringen haar gedachtenis levend houden.