Hieronder vindt U een overzicht van hen die ons na 2020 hebben verlaten. Bij veel mensen is een kort in memoriam ten tijde van hun overlijden opgenomen. Onder de jaar tabjes vindt u een overzicht van diegenen die in dat jaar zijn overleden. Als er een In herinnering is opgenomen kunt u daar rechtstreeks naar toe springen door op de bijbehorende IM (In Memoriam) indicatie te klikken.
2025
7 apr 2025Jan Hendrik Westerman IM
12 mrt 2025Helga Gisholt IM
17 feb 2025Willem Schuijt IM
27 jan 2025Willy Jannie Vonno-Visser
23 jan 2025Gerrit van Meerveld IM
17 jan 2025Evert Jan Bruinekool IM

In gedachtenis: Margot Schouten – 7 december 1948 – 7 juli 2022

scho1Op 7 juli overleed Margot Schouten. Ze is 73 jaar oud geworden.

Vanaf juli 2017 had ze te maken met eierstokkanker. Het ging gelukkig nog een aantal jaren goed met haar, maar sinds begin dit jaar ging ze harder achteruit. Op 15 juni werd ze opgenomen in het hospice van Vleuten. Daar had ze nog enkele goede weken waarin ze genoot van de kleine dingen, een gave die haar eigen was.

Margot is geboren in Dordrecht. Na basisschool en middelbare school ging ze orthopedagogiek studeren. In 1974 trouwde ze en het echtpaar kreeg vier kinderen. 

Margot werkte als orthopedagoog bij een instelling voor mensen met een handicap of beperking. Nadat de vier kinderen geboren waren, stopte ze met werken. Later werd ze geestelijk verzorger bij dezelfde instelling en studeerde daartoe theologie aan de katholieke universiteit van Tilburg.

Margot hield veel van muziek. Ze kwam uit een muzikale familie, haar vader speelde orgel, piano en hoorn bij de Dordtse Filharmonie. Ze speelde piano, een beetje cello en vooral blokfluit. Ook zong ze graag en veel. Haar kinderen namen haar passie voor muziek van haar over. Thuis werd er veel gemusiceerd.

Het huwelijk hield geen stand. Na haar pensionering in 2014 ging Margot in Hoevelaken wonen, waar ze inmiddels Arnold van Trotsenburg kende. 

In januari 2017 overleed Arnold. Het was een zware tijd voor Margot, mede doordat ze kort voor het overlijden van Arnold zelf een herseninfarct kreeg en korte tijd na zijn overlijden eierstokkanker. Ze concentreerde zich echter vooral op de dingen die ze nog kon en ze genoot van wat er was in haar leven: de kinderen, de kleinkinderen, de buren, vriendinnen en vrienden.

Als basis van haar bestaan ervoer Margot altijd de aanwezigheid van God. Ze las veel en hield ervan van gedachten te wisselen over geloof en leven. Ook in de jaren van ziekte en verminderende krachten bleef God haar baken bij ontij.

Op donderdag 14 juli hebben we afscheid van haar genomen in een kerkdienst in de Eshof. Daarna is ze naar haar graf op de begraafplaats gebracht.

We wensen de kinderen en kleinkinderen van Margot, haar buren en vrienden en vriendinnen en ieder die haar mist  van harte sterkte toe. Dat haar rust en vertrouwen mogen voortleven in ieder die van haar hield.