In gedachtenis: Martje Bernhard-Akkerman – 27 februari 1931 – 5 augustus 2020

Mattie overleed op 5 augustus; ze werd 89 jaar oud. In de laatste week van haar leven ging ze ineens hard achteruit. Na een val van de trap volgde een longontsteking, waarop een bloedvergiftiging volgde. Zelf voelde ze het gebeuren en liet in korte tijd haar leven los.

Als jonge vrouw werkte ze in de gezinszorg bij de NS en leerde zo haar echtgenoot Wim kennen. Ze kregen vier kinderen.

Wim overleed jong, Mattie was toen 45. Ze ging weer aan het werk en runde tegelijkertijd het gezin met de vier kinderen tussen 6 en 14 jaar oud.

Toen de jongste bijna het huis uit was, vond ze haar jeugdliefde Teus terug. Ze hebben samen goede jaren gehad totdat in 2009 Teus overleed. Toen stond Mattie er opnieuw alleen voor. Maar deze keer had ze vier volwassen kinderen die voor haar zorgden.

Mattie hield ervan mensen om zich heen te hebben. Ze heeft dan ook binnen en buiten de kerk heel wat dingen gedaan waarbij ze mensen kon ontmoeten. En meer dan dertig jaar lang belde ze iedere week degenen op die op zaterdag dienst hadden bij het inzamelen van het oud papier: vergeet je de BAK niet? Dan hield ze je even aan de praat en vertelde wat ze op dat moment op haar hart had.

Mattie had geen groot zelfvertrouwen meegekregen van huis uit. Toch verstond ze de levenskunst om vrij onbekommerd en zonder gêne zichzelf te zijn.

Op 12 augustus namen we afscheid van Mattie in een kerkdienst in de Eshof. Er was orgelmuziek, waar ze van hield, en enkele zangers van FREE! zongen liederen die haar dierbaar waren: ‘Abba, Vader’, ‘Wat de toekomst brengen moge’ en ‘Eens als de bazuinen klinken’. We hebben Mattie daarna begeleid naar haar graf op de Algemene Begraafplaats, waar ze nu weer samen is met Wim.