Op donderdag 26 maart overleed Henk Buitink. Hij werd 65 jaar oud.
Henk wist vanaf oktober 2019 dat hij ziek was en ook dat hij niet zou genezen. Maar maandenlang zette hij zijn beste beentje voor, onderging de behandelingen die hem aangeboden werden en bleef hoop houden op goede dagen. Praten over het afscheid wilde hij liever niet: er was nog tijd. Dat hoopte hij tot kort voor het einde. Toen gaf Henk zelf aan dat hij met Netty en hun zoons wilde praten. De nodige dingen werden gezegd en keuzes werden gemaakt. Toen liep Henk een longontsteking op. Die kon zijn lichaam niet meer aan. In slechts enkele dagen verslechterde zijn gezondheid zo erg dat hij een week later overleed.

Henk trouwde op 30 oktober 1980 met Netty van de Poll. Samen kregen ze drie zoons: Bas, Mark en Tom. Hij was schilder van beroep, maar deed daarnaast allerlei andere werkzaamheden in de bouw.
Het beste leerde ik Henk kennen tijdens een wandeling. Zolang als hij kon maakte hij wandelingen om zijn conditie op peil te houden. We liepen onder andere langs de voetbalvelden. Hij vertelde over de vele dagen en avonden die hij er had doorgebracht. ‘Het mooie van de voetbalvereniging,’ zei hij, ‘is dat ieder hier in zijn waarde wordt gelaten.’ Hij was een sociaal mens, zonder veel woorden, zeer betrokken op anderen. Als mensen er moeite mee hadden hem te spreken nu hij ziek was, ging hij naar hén toe en brak het ijs. Voor hem hoefde het gesprek niet over zijn ziekte te gaan, in tegendeel: afleiding door te horen waar anderen mee bezig waren, deed hem goed. Hij ervoer hierin ook een taak die hij als zieke had: de situatie voor anderen hanteerbaar te maken.
Hij vertelde toen ook dat de tijd van ziek zijn niet de slechtste van zijn leven was. ‘Ik ben anders gaan leven,’ vertelde hij. ‘Nu kijk ik naar kleine dingen, zoals een dauwdruppel op een blad. Daar leefde ik vroeger aan voorbij.’ Hij hoopte de geboorte van zijn vierde kleinkind het komende voorjaar mee te zullen maken. Het is heel verdrietig dat die hoop geen werkelijkheid heeft kunnen worden.